dakria

Xa!

Nai greeklish giati ama arxiso ta ellinika den tha katalavenete tpt.

Ksekinaw loipon.

Monos

Proxoraw monos.

Eimai egw kai ta orthogonia plakakia ston pezodromo pou exei dialithei.

Monos

Sinexizw na proxoraw monos.

Fones pou me kaloun na ginoume poly.

Apotynxanoun.

Monos.

Sinexizw kai ta orthogonia plakakia arxizoun na exoun nohma.

Monos

Mazi me thn parafrosini autou pou perase ta plakakia proxorw.

Enas monos enilikas.

Skeftomai monos.

Giati? giati na eimai monos?

eimai ontos monos? kai an nai giati?

sinexizw ston orthogonio dromo na proxoro.

Kai katalavaino kathos ginetai pio skotinos oti eimai entelos monos.

Monos.

Alla na sto vathos to fos.

Mazi

Mazi me to mauro kai to aspro.

Mazi ginomai ena kai to mauro mou fenete fotino

Mazi ginomai ena kai to aspro mou fenete skotino

Taksideuw mazi.

MAZI.

kai otan to taksidi mou telioni menw monos.

Monos.

Ston idio orthogonio dromo.

Etsi tha eimai

Etsi tha einai

Geniomaste monoi pethenoume monoi

Monoi

Alla kai

MAZI.

Πάλι με χρόνια με καιρούς ...

Σήμερα.

Τι διαφορετικό έχει το σήμερα απο την τελευταία μου ανάρτηση...σκέφτομαι...ΑΑΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΙΕΤΑΙ!!! κυβερνάει το φανταστικό έθνος μας ο πράσινος ήλιος...βεεέβαια η διαφορά είναι τεράστια. Βλέπω τις φανταστικές αλλαγές να με περικυκλώνουν και να μου δίνουν βήμα στο να ξαναγράψω και να μοιραστώ την ζωή μου με "φίλους".

Με φίλους που γνωρίζω, αγαπώ, μισώ, συμπάσχω, δεν θυμάμαι πως τους λένε, δεν τους έχω

δει πότε στην ζωή μου, πάμε κάθε μέρα για καφέ καθώς και με friends απο το facebook.

Αα βέβαια αυτό το ξέχασα να μια αλλαγή αρκετά πιο σοβαρή απο την αλλαγή "χρώματος" στο έθνος το facebook. Πλέον εκτός απο τις 3 διαστάσεις υπάρχει και αυτή η διάσταση το Facebook.

.

.

.

Ο ναι δεν θα πω ψέματα και εγώ έχω και μάλιστα σε καθημερινή βάση το επισκέπτομαι Το σύγχρονο 090 που ενα μοναχικό βράδυ μετά απο μεθύσι μπαίνεις χωρίς χρέωση και chatαρεις. Αυτό το οποίο μεταμόρφωσε άτομα που στόχευαν με το lazer απο το ποντίκι την οθόνη σε πρώτης λογής "hacker".

Μεγάλη πατέντα...

και το "μόνο" που κοστίζει είναι να υπάρχει ενα έτοιμο προφίλ σου στο ίντερνετ να μην τρέχει η αστυνομία να φτιάχνει καινούριο σε περίπτωση που πάρεις τον κακό τον δρόμο...

Καλό έτσι?

Φυσικά υπάρχουν διάφορες απόψεις επί του θέματος και καταλάβατε πιστεύω που το πάω.

Πραγματικά όμως και εγώ ακόμη δεν έχω κατασταλάξει αν είμαι υπέρ η κατά αλλά, το καραγουστάρω μπορώ να πω ολο αυτό το κατινιλίκη.

Ουφ έχασα όμως το θέμα με το FB!

Το θέμα είναι πως μετά απο 2 χρόνια βρίσκομαι ακριβός εκεί που ήμουν πριν! Ίδιος με μόνη διαφορά...τα πρόσωπα.. πως γίνεται όμως αυτό?

Τελικά αλλάζει ο άνθρωπος? Γιατί οι άλλοι αλλάζουν και εγώ μένω ίδιος? μήπως έχω αλλάξει εγώ και αυτή η αλλαγή μου με κάνει να βλέπω τον κόσμο αλλιώς ? αν είναι έτσι όμως δεν θα έπρεπε να τα βλέπω όλα διαφορετικά?

Και στην τελική τι είναι η αλλαγή σε έναν άνθρωπο.

Πφφφ μπερδεύτηκα και φαντάζομαι και εσύ που διαβάζεις.

Αυτά λοιπόν και καλός σας βρίσκω στο χάος που επικρατεί στο κεφάλι μου.

Η τουαλέτα είναι τέρμα "δεξιά" του διαδρόμου.

Καλή διαμονή

Disney Tribute.

Λοιπόν. Πιστεύω πως ότι και αν έχει ακουστεί για την εταιρία περί απάνθρωπης συμπεριφοράς στους εργαζομένους και γενικότερα οτι έχουν πει για να την καταδιώξουν μπορεί να είναι αλήθεια. Δεν παύει όμως να παράγει "διαμάντια" με τα οποία μεγαλώνουν γενιές και με τα οποία θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν γενιές.

Έτσι σκέφτηκα να μοιραστώ με σάς μερικές απο αγαπημένα μου τραγούδια απο τις κλασικές ταινίες. Στο μέλλον θα κάνω και ένα αφιέρωμα στα μικρού μήκους κλασσικά.

Στα comments παρακαλώ επισημάνετε κάποιο που δεν έχω βάλει και σας άρεσε Ας γίνουμε πάλι παιδιά λοιπόν...

TOY STORY


LION KING


πείτε μου οτι δεν σας σηκώνεται η τρίχα στην αρχή....όχι πείτε το...

THE JUNGLE BOOK


δεν το βρήκα στα ελληνικά που μου αρέσει πιο πολύ αλλά είναι φανταστικό και στην αγγλική εκδοχή

MULAN


THE HUNCHBACK OF NOTRE DAME




< αυτό βασικά δεν είναι και για πολύ μικρά παιδάκια σε σχέση με άλλες ταινίες.

THE BEAUTY AND THE BEAST


ALADDIN


DUMBO
Για τέλος κράτησα τραγούδια από την πιο αγαπημένη μου ταινία για την οποία υπόσχομαι να γράψω και full review στο μέλλον







με το δεύτερο video δακρίζω κάθε φόρα που το βλέπω.

ZEITGEIST: καλά γελάμε με τα Νεφελιμ και Ελοχιμ αλλά...

Απο τύχη έμαθα για το δοκιμαντέρ zeitgeist που ομολογώ με σόκαρε λίγο.

Συνήθως η θεωρίες συνωμοσίας μου φαίνονται εξωπραγματικές αλλά αυτήν την φορά μπορώ να πω ότι ήταν πολύ πειστικά τα στοιχεία.

Το δοκιμαντέρ χωρίζεται σε 3 κομμάτια το πρώτο αφορά την συνωμοσία των θρησκειών. Τα άλλα δυο αφορούν τις πλεκτάνες της ελίτ που οδηγούν σε "οικονομική" κατάκτηση του πλανήτη.

Πιστεύω πως αξίζει να το δείτε!

The Pledge, The Turn and The Prestige.

Τίτλος : The prestige
Σκηνοθεσία : Christopher Nolan

The first act is

The Pledge
The magician shows you something ordinary, but of course it propably isn't.

The second act is

The Turn

The magician makes his ordinary something into something extraordinary.

Now you are looking for the secret but you won't find it
thats why there is a third act called

The Prestige
where you have a twist and you see something you have never seen before.

Τα παραπάνω περιγράφουν ακριβός την διαδικασία ενός ταχυδακτυλουργικού κόλπου η αλλιώς μαγικού και επίσης περιγράφουν και τον τρόπο τον οποίο είναι γυρισμένη η ταινία.
Ο Μάγος μας είναι ο Νοlan που και μας οδηγεί σε μια ιστορία αντιζηλίας, εμμονής, μαγείας και τελικά ανατροπής.

Για ακόμη μια φορά ο Nolan χρησιμοποιεί το παιχνίδι με τον χρόνο (όπως και με το memento)
και ξεκινά την αφήγηση δείχνοντας την ιστορία ταυτόχρονα από τρία διαφορετικά χρονικά σημεία τα οποία καταλήγουν να ενώνονται στο τέλος της ταινίας.

Η ιστορία αφορά 2 μάγους που ο καθένας από αυτούς προσπαθεί να αποδείξει στον άλλο ότι είναι ο καλύτερος. Ο Hugh Jackman και ο Christian Beil καθώς και το καταπληκτικό cast της ταινίας (Michael Caine, Scarlett Johansson) σε συνδυασμό με το καταπληκτικό σενάριο και την σκηνοθεσία του Nolan και δημιουργούν ένα κράμα που είναι πανέξυπνο, ατμοσφαιρικό, καλοδουλεμένο και πρωτότυπο.

Δείτε το : Γιατί σας αρέσουν οι ταινίες με ανατροπές.

Μην το δείτε : Γιατί δεν σας αρέσουν οι ταινίες που δεν ξεχωρίζουν οι φιγούρες του "καλού" και του "κακού".

Βαθμολογία
9,4

H ιστορία ενός gamer.

Ήρθε η ώρα να λησμονήσουμε και να θυμηθούμε.
Εμείς η γενιά που πρόλαβε το Tetris αλλά και τα pokemon.
Θα ξεκινήσω λοιπόν με την σειρά όπως τα θυμάμαι δηλαδή, η δικιά μου ιστορία για το ταξίδι στην videogame-land ξεκίνα πριν περίπου πριν 15 χρόνια όταν ο πατέρας μου γύρισε από ένα ταξίδι στην Γερμανία το 1994 μου έφερε το πρώτο gameboy. To πρώτο παιχνίδι λοιπόν που θυμάμαι να παίζω είναι το super mario land στην αγκαλιά της μητέρας μου. Σιγά σιγά όμως έπαψα να χωράω στην αγκαλιά της για αυτό στράφηκα και σε μεγαλύτερες κονσόλες. Μεγάλωνα και ενώ μεγάλωνα μεγάλωναν και τα bit των κονσόλων και από το master system και τον sonic τον σκαντζόχοιρο (δεν θα ξεχάσω την μέρα που επιτέλους το τερμάτιζα με την παρέα μου στο εξοχικό και η μητέρα μου έκλισε τον γενικό για να πάμε επιτέλους στην θάλασσα να ξεστραβωθούμε )κατέληξα στο super-nintendo και στα πρώτα βίαια παιχνίδια (Street fighter 2, Mortal Combat). Αφού πλέον είχα γίνει και εγώ σαν γοριλάκι είπα να ασχοληθώ με γοριλοκαταστάσεις στο super nintendo μου παίζοντας το ,για την κονσόλα που είχε κυκλοφορήσει, καλύτερο παιχνίδι από άποψη γραφικών που είχε κυκλοφορήσει donkey kong country! Είχε έρθει πλέον η νέα εποχή. Οι τρεις διαστάσει είχαν μπει στο παιχνίδι μαζί με την sony. Ποτέ μου δεν αγόρασα playstation 1. Κρατούσα χρήματα και περίμενα...περίμενα...και επιτέλους την μέρα τον γενεθλίων μου πείρα το πολυπόθητο Nintendo 64. Εκείνη η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη τι χαρά είχα! και σχεδόν μια δεκαετία και 3 λιωμένα gameboy μετά κατέληξα από το super mario land sto Super mario 64. Μετά από λίγο καιρό είδα την παρακάτω διαφήμιση στο Mega και έμεινα με ανοιχτό το στόμα.....



Κατευθείαν έτρεξα στο κοντινότερο παιχνιδάδικο και το αγόρασα. Μετά από αυτό το παιχνίδι είχα γίνει κανονικός φανατικός gamer. Διάβαζα περιοδικά για video games και έμαθα ότι θα κυκλοφορήσει η κονσόλα νέας γενιάς της sega το Dreamcast! Ήμουν ικανός να πουλήσω ότι είχα από ηλεκτρονικά μέχρι και το N64 μου για να το αποκτήσω το μόνο εμπόδιο ήταν η μητέρα μου που μου έλεγα να μην πουλήσω το N64 και να εμπιστευτώ την Nintendo. Κάτι ήξερε η μάμα γιατί εκείνη την περίοδο είδα για πρώτη φορά στο περιοδικό GAMES αφιέρωμα στα Pokemon...Χωρίς δισταγμό αγόρασα την κόκκινη κασέτα και πήγα στο σχολείο μου το άλλο πρωί με το gameboy μου. Τα άλλα παιδία έπαθαν σοκ από το παιχνίδι και την άλλη μέρα είχαν 15 παιδία την μπλε κασέτα (χεχε αυτό σήμαινε πως ήμουν ο μόνος με κόκκινη οπότε τα πόκεμον μου θα ήταν περιζήτητα χεχε) και σε μια βδομάδα είχε ξεκινήσει η ποκεμονομανία!!!
Η μητέρα μου είχε δίκιο.

Κάπου μετά τα πόκεμον και το δεύτερο zelda για n64 τελειώνει η ρομαντική εποχή για μένα και τα videogames. Ίσως φταίει ότι μεγάλωσα ίσως το ότι άλλαξαν τα παιχνίδια πάντως παρόλο που εγώ συνεχίζω να παίζω videogames και δεν έχω χάσει κονσόλα για κονσόλα ποτέ δεν ξανάνιωσα όπως όταν άνοιγα μαζί με τον φίλο μου τον Κυριάκο το Ν64.

We got deathstar ,we got deathstar biatch!

Yo BiatCh! its Star Wars rAping straigh from tatooine...
enjoy!...


και ένα ακόμη!